Dowiedz się, na co polega mój protest i co ma wspólnego z tym nowy Dzień Kobiet
Wpadnij do Vaginy...teraz najczekawszy nocleg w Bielsku...Plac Wolnosći 1, Bielsko-Biała...piękne pokoje dla kobiet i całej ludzkości ...kliknij i przeciągnij logo aby się podzielić linkiem
Michał spędza czas na projektowanie kalendarza tapety - potrafi wytłumaczyć ?
Zamontowane:
Feminizm jest nazwa dla filozofii, która jest ukierunkowana na potrzeby kobiet. Nazywam się feministą, ponieważ staram się słuchać tych potrzeb i traktować ich tak, jakby były moje własne. To nie znaczy, że zawsze spełniam te potrzeby. To nie jest zadanie dla jednego człowieka, ani nie jest to coś, co my, jako społeczeństwo musimy koniecznie zrobić. Ale możemy nauczyć się być wiernymi słuchaczami.
Utrzymanie kalendarza jest bardziej sztuką niż nauką. Ujawnia wiele na temat naszych ideałów jako społeczeństwo.
Proszę brać pod uwagę fakt, że kalendarz gregoriański przechodzi przez 28 różnych konfiguracji miesiąca - tak, że związek między datą i dniem tygodnia ciągle się zmienia. W ten sposób papież Grzegorz postanowił to zrobić - choć w jego czasach byli ludzie, którzy wiedzieli, że może być prostsze niż to. Ja używam wieczysty kalendarz słoneczny - kalendarz, który nie zmienia swojej struktury każdego roku - kalendarz który można zapamiętać jak godziny doby. To jest po prostu łatwiejsze i bardziej logiczne dla mnie.
Ja nie stworzyłem ten kalendarz. Był on zasugerowany i zaproponowany wielokrotnie przez wieki. Amerykańska kobieta niemal przekonała ONZ do przyjęcia go jako globalny kalendarz cywilny. Jej pomysł został ostatecznie odrzucony na podstawie zastrzeżeń bardzo głośnej mniejszości religijnej, ponieważ złamał cykl dni tygodnia - to znaczy, że używałby przestępne dni, które by spadali, na przykład, między sobotę i niedzielę. Niektórzy uważali, że albo to złości Boga lub po prostu zepsuje harmonogramy prawosławnych wyznawców - coś co mnie nie przeraża.
Być może nie jesteś gotowy przyjąć inny kalendarz dopóki wszyscy wokół ciebie wciąż używają kalendarz, który papież Grzegorz zreformował w 16 wieku. To w porządku.
Ja oferuję darmowe tapety kalendarzowe abyście myśleli o tym, jak ważny jest kalendarz jako forma sztuki, nie tylko jako sposób liczenia dni, ale jako sposób organizowania naszą kulturę dając naszym społeczeństwie kierunek.
Jeśli uważasz, że społeczeństwo zmierza w złym kierunku i potrzebuje trochę pomocy, możesz spróbować obchodzić Dzień Miłości Ku Bliźniemu tak jak ja go obchodziłem - poprzez umieszczenie go pomiędzy sobotę i niedzielę - i zobaczysz, jak się czujesz. Może będziesz czuł moc i wolność od złamania cykl poniedziałku do piątku, sobota, niedziela. Ja to złamałem. Sprawiło, że czuję się silny i dało mi poczucie spokoju, że nadal mnie napędza do dziś. Może i ciebie będzie napędził.
Miesięczny kalendarz plakatowy HD akceptacji ciała, A.D. 2013
inteligentna i piękna Pani Gosia przedstawia cyfrowe tapety wysokiej rozdzielczości
Ja z Gosią mamy nadzieję, że ten kalendarz potrawi rozjaśnić swój dzień i będzie cię pocieszył przy każdej wizycie do swojego pulpitu.
Pobierz ten miesięczny kalendarz plakatowy na listopad 2013 na żółtym tle
Michał rozprowadza swoje filmy pod marką feministycznej kawiarni ... dlaczego?
Zamontowane:
Opresja nie jest czymś, co można wyeliminować bez uczenia się, jak słuchać. Mam na myśli nie tylko słyszenie słowa które zostały wypowiedziane. Dla mnie, słuchać kogoś to znaczy rozważyć jego potrzeby, jakby były własne. To zadanie niewdzięczne.
Sprowadzając się do punktu, gdzie mogę naprawdę słuchać kobiet, chcę pokazać wszystkim, że jest to możliwe.
Zdecydowałem eksportować sztuki ręcznie zrobione przez kobiety w Polsce, do Ameryki. Sztuka wysokiej jakości ręcznie produkowana przez kobiety wysokiej klasy powinno się rozprzestrzeniać. O ile więcej mogę sprzedać tym w Stanach którzy znają się na to, tym więcej mogę kupić od tych, czyje godne ręce nadal walczą o otwartość i równość, walka, którą biorę w dniu dzisiejszym do World Wide Web.
Twoje wsparcie zapewnia, że filmy dla kobiet zrobią różnicę.
Jeśli film się zacina czy przerywa proszę spróbować wersję niższej rozdzielczości.
Janina: Historia ustna XX wieku w południowej Polsce
Rozdział XXX: Polska Ludowa
Pani Janka wspomina swoje doświadczenia odwiedzając unikalny sklep w Warszawie, prowadzony przez bank, w którym można było kupić produkty wysokiej jakości za dolary, i klimat naokołu banku gdzie handlarzy czekali aby tajemnie targować.
Zapobiegajmy autoagresji z pomocą sztuki dla kobiet
Zamontowane:
Siła i godność strojem jej...
Księga Przysłów 31:25
Uwaga Autora: zostałem zabroniony od dzielenia szczegółów dotyczące mojego prawdziwego romansu przedsięwzięcia, do czasu, gdy druga strona jest gotowa do przedstawienia swojego punktu widzenia afery układu...
Na przedostatni weekend czerwca 2011 r., pojechałem na wsi w Pensylwanni na spotkanie Stowarzyszenia Naturistycznego. Następnego dnia poleciałem do Europy. Przed koncem tygodnia spotkałem niespodziewanie inną naturystę, kobietę, która jakby była przeznaczona towarzyszyć mnie podczas zwiedzania wielkich europejskich ośrodków naturystycznych.
Jako artysta zainspirowany przez młodą kobietę walczącą z samooceną i bulimią, akceptacja ciała zawsze zajmowała poczesne miejsce w mojej estetyce. Odkrywając niedawno naturyzm i jego mantrę akceptacji ciała w Stanach Zjednoczonych, byłem chętny do odkrywania styl i filozofię klubów naturystycznych i piękność wokól naturystycznych kempingów w Europie. Los mnie rzucił najpierw w kierunku Bielsku-Białej. Tam gdize Gosia mieszkała.
Z Ameryki ja przyniósłem ze sobą amerykański duch że da się zrobić. Ona widziała samochód który kupiłem, straszną kuchnię polową którą pożyczyłem i moje różne konserwy w bagażniku i wyzwała mnie do wytrzymania. Z moim optymizmem zapewniłem ją, że jeśli brakowało coś to byłem przygotowany wypełnić tą różnicę. Ona zapewniła mnie, że jeśli powstanie jakiś brak, to była przygotowana znaleźć sobie drogę do najbliższego lotniska i lecieć zpowrotem do domu. Na szczęście to nigdy się nie stało.
Pomimo policjantów w Wiedniu. Mimo deszczu w Veržej. Pomimo zagubienia się we Włoszech. Mimo rozstania się w Soest. Pomimo tej nocy w Amsterdamie. Mimo naszej walki w Lisieux. Mimo burzy w Bois de la Roche. Pomimo tego strasznego poranka poza Collonges. Pomimo długiej drodze do Pielenhofen, wróciliśmy cali i zdrowi, a co najważniejsze, byliśmy szczęśliwi. Zaczęliśmy uczyć się jak słuchać. Zostawiliśmy za nami diabły z drogi i te pozostałe diabły z przódu wydawały się trochę mniejszy. Zaczęliśmy się otwierać.
W trakcie naszej podróży po Europie, Gosia bardzo dzielnie otworzyła się do mnie i do aparatu. Nie było to łatwe ze względu na blizny które nosi. Chciałem podzielić się ze światem jej często radosne, często smutne, często złe, ale zawsze wyzwalające doświadczenie, z wyjątkiem, że Internet jest pełen zdjęc nagich kobiet i mężczyzn oraz pełen trolli, którzy ich nadużywają.
Zdałem sobie sprawę, że to co naprawdę trzeba podkreślić, nie jest ta otwartość która powstała między mną i Gosią, ale ta ciemność, która nadal nas otacza. Kiedy cenzoruję nagość, czynię to w sposób, który nie zagraża spójności ludzkiego ciała. Cenzurując fotografię co Gosią i ja wykonaliśmy podczas podróży, szybko zauważyłem, że właśnie w tych zdjęciach, gdzie Gosia była najbardziej otwarta, najbardziej niestrzeżona i zrelaksowana, prosto mówiąc, gdy była samą siebie i pławiąła się w słońcu musiałem ją oczernić całkowicie.
Dlaczego społeczeństwo napędza ludzi w ciemności? Dlaczego nie możemy zaakceptować siebie, jak jesteśmy? Dlaczego nie możemy zaakceptować nasze ciała? Czy naprawdę staliśmy się rzezańcami? Czy jesteśmy w stanie przeciwstawiać się tej choroby co stawia nas przeciwko siebie? Razem możemy pokonać te demony które nas nadużywają.
Czy lubisz być nago czy nie, czy ktoś cię już fotografował nago, czy nie, ale szczególnie, gdy dla ciebie, jak dla Gosii, to jest coś, czego nigdy nie spodziewałesz, że zrobisz, proszę o rozważenie przekazania własnego zdjęcia do opublikowania w sposób ocenzurowanym jako forma protestu przeciwko wzechobecnej obecności ciała ludzkiego w Internecie, nagie czy nie, która jest opublikowana i powielana ad infinitum bez kontekstu i bez względu na tożsamości, lub potrzeb osoby która jest przedstawiona.
Słownik Kultury: Forum Dla Kobiet
"Stojąc na bezdrożu znalazłam to zaniedbane, opuszczone miejsce...na placu Wolności..."
"Wtedy postanowiłam utworzyć tam miejsce spotkań wszystkich kobiet poszukujących głębszego sensu życia, spełnienia, prawdy..."
"Abyśmy mogły poprzez samorozwój świadomie dokonywać wyborów."
-Gosia
Wymowa dla kobiet angielskiego odpowiednika na Forum Dla Kobiet
Jeszcze nie opublikowałem dla kobiet wymowę angielskiego odpowiednika na "forum dla kobiet."
Michal na video jak wymawia dla kobiet angielski odpowiednik na "forum dla kobiet."
Definicja dla kobiet słów Forum Dla Kobiet
Jeszcze nie opublikowałem dla kobiet definicję słowa Forum Dla Kobiet.
Jestem pewien, że to nie potrwa zbyt długo.
Odniesienia dla kobiet dotyczące hasła forum dla kobiet
Muszę jeszcze znaleść dobre odniesienia dla hasła Forum Dla Kobiet
Posmak Prozy z Korpusu Utworów Michała
Korpus Utworów i Powieści Akceptacji (KUPA) Michała prezentowana jest pod imprintem Bare Bottom, czyli Gołe Dno. Obecnie składa się ona z sześciu dzieł, każde z których reprezentuje inny filar kultury zawierające różnorodne wijące style.
Tak zwana "Biblia bajki" (Story Bible) dlaserii komiksów która się toczy w Kalifornii podczas zmiany klimatu i która jest opowiedziana przez ośmiu bohaterów, którzy żyją przez klęskę żywiołową, która pochłania Los Angeles i wywołuje wojnę z ekspansjonistycznym rządem Meksyku potajemnie wspieranym przez Chin. (Ale na tej stronie zmieniłem okolicy Los Angeles na okolicy Bielska-Białej...:)
Frame #2046
the doctor says theres a good psychiatric hospital in stare bielsko. he strongly recommends it for apple.
Eksperymentalna chrystologiczna fantastyka naukowa , w którym Jezus pojawia się jako ugotowanym na twardo narratorem własnych wczesnych lat na kuli ziemskiej zrobiony ciemny z pyłu wulkanicznego i nieformalnie rządzony przez człowiek z Marsa, który sprzedaje powietrze w butelkach.
All I see is spinning, my child: elements of red, green, blue - memories of Earth - Mars - misery. There is no peace in my mind. It spits out bile. FUCK THE EARTH it says. FUCK MARS! They are my voices. FUCK VOICES! They torment me: stop me from writing. But I must write. There is no time left. I thought maybe your grandfather might fail - maybe Julius might win. But he stays inside his volcano. He is at peace with himself. FUCK JULIUS! God bless Julius. He is a good man - a simple man. WITHOUT ZEUS, HE IS NOTHING: HE IS NOT KING. Fuck Zeus: the machine-god. Where is he? He abandons us. He is wanton. No: he is calculating. Zeus the Almighty. FUCK GOD. No! Do not curse God. God is great. God is good. Zeus is not God.
Oh, I'm tired. FUCK. When I'm tired, my voices come back. FUCK CHILD. Don't listen to them. They are stupid. They are vanity. They are meant to be ignored. I write them down only in the hopes that they will go away. If I share them, they will lose their power. They are meaningless, but I obsess: they bother me. And when they bother me, they win. I can't let them win. They are voices; they are meaningless. They are not me. My mind is sick. My mind says those things. I am not my mind. I am me. I don't say those things. My mind says them. It repeats them. No: I repeat them. No! My mind repeats them. My mind says what it wants to say. It has its own life. It has its own power. It controls me. Stop controlling me! I don't want to be obsessive.
"Fake" hand-tinted photographs were everywhere: a whole system of underground painters worked day and night to fake old painting. Most of the middle class had "fakes," but if you were a Capitalist - or from a Capitalist family - and you possessed a "fake," you were liable to be disgraced. Your grandmother once happened to find a "fake" in her collection; it caused a great scandal. It even made the front-page news on a day when thirty Union soldiers from France were killed in a terrorist attack on Bremen's Town Hall. The shame of the whole affair was tempered somewhat by the fact that your grandmother made the announcement herself, took full responsibility for the outrageous tragedy, and refused, out of sheer kindness, to identify the seller, who, being a rich and respectable and therefore presumably innocent young man, had been duped, according to Madame Panzer-Tank's English-language publicists, by some terribly ambitious (and yet, terribly talented) underground and (as yet) underappreciated artist.
"That, my friend, is the great Glass Pyramid of Centropolis, and the surrounding courtyard. It was built almost five hundred years ago by my great-great-great-great-great-great-grandfather, and you," he said, "are going to help me reclaim it."
"I was talking about this."
"Oh," he said. "That's melba toast."
"It's not bad."
"You should try the aspic."
"Aspic?" I said. "What in the goddamn hell is that?" Your grandfather was kind enough to point it out.
"Oh," I said, "you mean galeretka. No, but thank you: it makes me puke."
"It makes you puke?"
"I mean gag - I think it's the texture."
"Well, I'm very sorry."
"Not as sorry as my grandmother: it was her favorite dish." Your grandfather didn't know what to say - it was very awkward. "I don't mean to offend."
"Oh no, not at all," he said.
"It's just that we don't use fancy names."
"Oh, quite right. Quite right. Do you interest yourself in gastronomy?"
Książka literacka opowiadane przez parę rodzeństwa po obu stronach Atlantyku, dla których dziwne doświadczenia seksualne stanowią poważne wyzwanie dla ich tradycyjnym rozumieniu matematyków, małżeństwa, młodych gejów i Boga.
There are no best things, no best people and no best friends either. Oh my dear brother: those who judge themselves or others according to hierarchies of quality may do so, and with great authority, but only if they acknowledge the arbitrariness of ranking. You know, brother: things I once thought so precious have now paled; people I once felt so strongly, so physically without even touching: they are now like chipmunks or squirrels in the backyard - tall grass itching at one's leg - arousing very little in the way of interest.
But once these things are grouped together, no criterion but taste is specific enough to distinguish between them; in this way, taste is subject to qualification. Do you see what I'm saying? You see, if one were judging an Olympic race, where time is measured by the millisecond, and we know that only one athlete will get the gold, one would still have to concede that each contestant is among the very best, and therefore equally capable of winning if circumstances permit. Unless of course, the race is run several times and there is always the same clear winner. But then that person belongs in a category of his own, sui generis, which, I suppose, might be construed to mean that he is the best, which also means that I am defeating my own argument.
– Title 1, Regarding Peaches and Bananas, Part 1, Section 1, Introduction, Paragraph 1, Clauses 25-29
Four years ago (you shall remember) I was in Austria (the beloved Österreich! may she grow in peace!) visiting our mother's cousin, whose daughter was able to provide me with an almost constant companionship. One Sunday, we went drinking in a rather nice section of Vienna, one which I had not frequently visited, and to which we had come with the purpose of sight-seeing, only to be swayed from our plan by the coming dusk, and by a flyer we picked up advertising a particularly rewarding drink special.
I made a weak joke about how finding a good Colchester was simply impossible to do in Austria, thanks to the dearth of Austrian fishermen, but I was not satisfied with my results: Macy was intent on finishing his story. At a certain point, he scrunched his face closely together - he was imitating an oyster, I think - or maybe the act of eating one - I don't remember - but it was very funny and I laughed, simultaneously aware of the opportunity: so, while laughing, I kicked my cousin under the table - repeatedly, I must say - and she, finally getting my drift, began to laugh too; but only after the moment was over did she say, "Oh your face, Macy! Eet eez so funny," which embarrassed the poor man very quickly.
Zbiór opowiadań w którym występuje między innymi seksowna paryska ducha, upiorna baza na księzycu zaludniona przez obcych którzy mają pochwy zamiast gęb, policjant z polskiego pochodzenia, ciężarówka pełna arbuzów, flecista, i facet, który musi się spotkać z drugim facetem na temat chorego konia.
Last night, I dreamt I was in Paris.
I was in the back seat of a broad car. It was American. Cold leather warmed beneath me.
The light emitting diodes of the console spelled out the time. It was the middle of the night. The dashboard, awash in a dim glow, seemingly floated-a stage lit with miniature footlights. It was polyvinyl chloride. It was dark-like burgundy. Hard, smooth, horizontal, finite, it complemented the straight and endless road. It was: the cross of the crucifixion. I blinked. Was that right? Was the dashboard the beam? the road, the pole plunging headlong into earth? Whither did it will me go?
The car was back; the woman, in front, turning, slowing, seeing the headlights beginning to bathe her brilliantly-an attractive girl-a witch for all we knew hiding behind a mask of maidenhood-stood entranced, a pale face with a round shape-a clean, sharp jaw-a beautiful, blunted chin. What being could possibly harm her? The moon hid, shamed to see a mortal daughter of Eve walk with such authority. It was a proud mien on a worried-at the same time, not unprepared woman-an uncompromising beauty-who betrayed little fear upon her unwelted brow.
Prawdziwa sztuka. W nim dramat. Mów szybko. Trwa dwie godziny. Odbywa się w pensjonacie. W małej społeczności. Po zabójstwie. Mnóstwo podejrzeń. Postacie musią się nauczyć jak się słucha. Zabawne.
AT RISE: KOKOMO is wiping up the floor.
KOKOMO: Clean. Clean. Clean. We are obsessed by cleaning. If space is a giant vacuum, why does all the dust settle here: underneath the table? Why not in the middle of the floor? Where I can see it? Where I can wipe it up with my feet? We know perfectly well why, don't we, Kokomo? Master Fletcher can't be bothered to take off his shoes. Thanks to him, it's: 'wipe the floor, Kokomo.' Yes, Ms. Jackson. 'Clean the kitchen, girl.' Yes, Ms. Jackson. 'When is lunch, dear?' I don't know, Ms. Jackson. Honestly, where does all this dust come from? What am I supposed to do with it? There really is no sense in cleaning more than once a month. Let the moon show when it's time to clean. Ms. Jackson certainly doesn't know. She would have me clean my way right into an early grave. Kokomo was not built for dust. She was built for love.
MS. JACKSON: (off) Kokomo!
KOKOMO: Yes, Ms. Jackson.
– ACT I, lines 1-3
(LESBIAN enters, followed by ALICE and LUKE. KOKOMO exits.)
LESBIAN: What a day! My skin has never felt so tight.
FLETCHER: How has our island paradise been treating you, Lesbian?
LESBIAN: Not bad, Fletcher. I'm covered with salt.
FLETCHER: You happened to go naawe this morning.
LESBIAN: We went naawe this morning, as you like to call it, in Emily Bay.
ALICE: The water was lovely.
LUKE: The beach was bodgy.
ALICE: I think my husband got stung.
LUKE: In the blot.
– ACT I, lines 46-54
GREY GOOSE: Are you saying you didn't squeal to the Aussies?
MS. JACKSON: I'm saying I didn't have to.
GREY GOOSE: Swear to me that you said nothing.
MS. JACKSON: I won't.
GREY GOOSE: Swear to it.
MS. JACKSON: No.
GREY GOOSE: Swear on the Holy Book.
MS. JACKSON: There will be no such swearing in my house.
GREY GOOSE: My house, woman! My house!
MS. JACKSON: Not anymore, you mangy, little womanizing can't-keep-his-hands-off-my-cook's-bottom descendent of a drunken, wife-beating man-whore!
Książeczka pełna opowiadań. Mysterium do spożywania przed snem. Bajka. Romans science fiction. Dorosłe życie. Mało inspirująca gejowska fikcja. Horror.
The backed-up toilet in the basement stinks. Three weeks it's been festering. The cats won't go down there anymore. Luckily the wife doesn't have a choice. She had me haul down the old refrigerator. So she can store her mountains of yogurt. Let her suffer.
The day after my own mother attacked me she had the gall to complain to me that her wrists hurt. She told me she would never forget what I did. I wanted to laugh but my wife was there. That's how it got started.
I considered jumping off the balcony. The thought of Khalifa and the pain he suffered stopped me from doing it. A phone rang. I didn't realize it was mine. I thought it was a neighbor's. The hooligans had taken everything else. I picked it up just in time. It was the Education Ministry. They wanted me to report in person immediately.
On my second day at the school I took the birds out of the furnace. If I was going to sit alone again I didn't want to be bothered. I sat in silence. I found the headman in the evening and asked him again if the villagers knew I had come. He nodded his head and walked away. I figured it didn't matter to me if anybody came. Either way I would get paid.
Sebastian był członkiem gwardii pretorianów rzymskiego cesarza, który miał czelność uczyć wartości chrześcijańskie w czasie pracy. W Stanach Zjednoczonych, skąd pochodzę, istnieje wśród żołnierzy amerykańskich tradycja brak udziału w polityce, przynajmniej kiedy się nosi mundur. Ja myślę, że mężczyźni i kobiety w mundurach, którzy nie głosują lub nie wyrażają publicznie swoje polityczne poglądy zachowują się idiotyczne albo są zastraszeni groźbą kary od przełożonych. Tak czy inaczej, są rzezańcy. Moim celem w tworzeniu Serię Swiętego Sebastiana jest umieścić ciało i twarz prawdziwego żołnierza na pierwszym planie. Dobry żołnierz stawia swoją misję przed samym sobą. Często kończy się martwy.. Prawdziwy żołnierz rozpoznaje złą misję kiedy go widzi i nie boi się to powiedzieć. Święty Sebastian nie był krową, pomimo to, że mądrzy ludzie chcieliby nam przekonać inaczej. Święty Sebastian jest patronem wszystkich manifestantów, którzy napotykają strzały motłochu za to że mówią głośno.
Michał Poleca:
